نهم ربیع الاول، سالروز آغاز امامت آخرین ذخیره ی الهی ؛ حضرت صاحب الزمان (عجل الله تعالی فرجه الشریف) گرامی باد.

بوی ظهور در شامه ی جهان پیچیده است.

 صدای گامهای کسی که آمدنی است در گوش گیتی طنین افکنده است .

      آینه ها تمام قد ، به صیقل رنگارهای خویش ایستاده اند.    

               نرگسها طلایه دار لشگر انتظارند  

                                     و ظهور فرزند عشق و مهربانی را لحظه می شمرند

سروها بی قرار سرک می کشند و خط افق را پیوسته دوره می کنند.

اما...

اما این لحظه های آخر انتظار ، همیشه  سخت می گذرد.

                این ثانیه های مشرف به ظهورچه کندتر عبور می کند .

                           و...سخت و شیرین یعنی همین.

                                             یعنی در آستانه ی ایستادن معشوق.

خداوند، این چشمان خسته مان را به ظهور عزیزش و عزیزمان روشن کناد 

انشاء الله